INTERPUNKCJA

Termin interpunkcja (z łac. interpunctio to oddzielanie) funkcjonuje obecnie przede wszystkim w dwóch znaczeniach: jako nazwa zbioru znaków interpunkcyjnych i zasad ich stosowania (gdy mówimy "polska interpunkcja jest skomplikowana") oraz jako określenie użycia znaków interpunkcyjnych w konkretnym tekście oraz wyniku tego działania (gdy mówimy "twoja interpunkcja w tym wypracowaniu była bardzo niestaranna").

W polskim systemie interpunkcyjnym  mamy 10 znaków: przecinek, średnik, dwukropek, myślnik, nawias, cudzysłów, kropka, wielokropek, wykrzyknik, pytajnik. Służą one m.in. do oddzielania sąsiadujących członów, wydzielania wstawek w zdaniu, zapowiadania wyliczenia, przerywania toku wypowiedzi, wskazywania na opuszczenie jej części, wskazywania na ładunek emocjonalno-logiczny zdania oraz do cytowania. Polski system interpunkcyjny nazywany jest systemem składniowym, bo najważniejszą rolę odgrywa w nim struktura zdania.

Oto tematy, które omówimy w tej części portalu:

Zastosowanie przecinka
Interpunkcja w wyliczeniach 
Użycie średnika
Zastosowanie dwukropka
Kiedy postawić myślnik?
Co wziąć w nawias?
Użycie cudzysłowu
Zastosowanie kropki
Gdzie użyć wielokropka?
Zastosowanie wykrzyknika
Znak zapytania

powrót do początku strony